در سال 1984 مرکز زبان دانشگاه آمریکن در بنکوک شروع به استفاده و به کار گیری یک راهبرد جدید برای آموزش زبان تایلندی کرد. نام این روش " شیوه شنیداری" است. در سال های اخیر این شیوه را " پیشرفت خودکار زبان" نامیده اند.
این شیوه می گوید هر تلاشی برای صحبت کردن (یا حتی فکر کردن به زبان)، قبل از اینکه صحبت کردن خودکار حاصل شود، منجر به آسیب رسانی به یادگیری شده و نتایج نهایی را محدود می کند! به عبارتی دیگر این متد از یک " دوره سکوت" بسیار طولانی مدت استفاده می کند.
در طول "دوره سکوت" ، زبان آموزان تنها بر شنیدن تمرکز می کنند . بعد از 6 الی 12 ماه گوش دادن مستمر و زیاد ، زبان آموزان شروع به صحبت کردن طبیعی و خودکار می کنند – بدون نیاز به هیچ گونه تلاش یا حتی فکر کردن!
